Lokale handel of chauvinisme?
Al maanden loop ik rond met het plan om met een blog te starten, maar ik was er nog nooit aan begonnen. Vorig jaar voelde ik in het zuiden van Frankrijk, aan een huis met een prachtig zicht op de bergen, dat de woorden uit mijn pen wilden kruipen. Elke vakantie opnieuw begrijp ik waarom schrijvers zich soms terugtrekken in de Franse natuur om inspiratie op te doen. Bovendien kon ik er nergens naast het onderwerp van mijn eerste blog kijken: 'produits du terroir' ofwel 'streekproducten'. Ik bevond me in dé kruidenstreek van Frankrijk, de Drôme, en daar zijn typische streekproducten enorm belangrijk.
Het dorp waar we verbleven bestond uit een tiental huizen: er was geen bakker maar er waren wel twee boerderijen waar je zelfgemaakte producten kon kopen. In het dichtstbijzijnde stadje kon je wekelijks naar de artisanale markt en in het toerismebureau verkochten ze ook streekgebonden producten. Bovendien vond je in de supermarkt op een halfuurtje van onze verblijfplaats naast de standaardproducten een rek met typische streekproducten. Zoiets heb ik nog nooit gezien in de Colruyt, de Aldi, de Lidl,... Delhaize heeft wel een aantal streekproducten maar we hebben het hier dan vooral over 'Belgische' producten. Kun je je voorstellen dat elke supermarkt een rek zou hebben met lokale producten?
Wat is er eigenlijk kenmerkend voor streekproducten? Ze worden, liefst op ambachtelijke wijze, in de streek gemaakt en ze worden zoveel mogelijk met lokale producten bereid. Ik neem het voorbeeld van mijn confituren en siropen: ze worden in de mate van het mogelijke met zelfgekweekte en zelfgeoogste producten bereid. Als dat niet zo is, dan zorg ik voor een biologisch alternatief. Wij kweken zelf, plukken zelf, sorteren zelf vruchten of kruiden en maken ze schoon. Daarna maak ik uiteraard zelf de confituur of siroop. Ook de etiketten druk ik zelf af en de groengeruite doekjes knip ik eigenhandig met de kartelschaar. Als koper mag je er dus zeker van zijn dat onze producten 100% ambachtelijk zijn.
Onze jongste zoon Iben (11 jaar) winkelt heel bewust. Een tijdje geleden wilde ik roze pompelmoezen kopen. Hij wees me erop dat ze afkomstig waren van de VS en dat we beter fruit van hier konden kopen. En gelijk had hij! Ik had op dat moment enkel aan de smaak gedacht. Waarom zouden we bijvoorbeeld aardappelen uit Egypte, Israël, Cyprus, Spanje,.. kopen als we zelf zoveel aardappelvelden hebben in ons land?
Nog een paar prachtige voorbeelden die ik zag tijdens onze vakantie in Frankrijk:
In de supermarkt zag ik op het etiket van een potje pesto staan dat het product bereid werd in Frankrijk. Bij de ingrediënten stond echter een waarschuwing: "Opgelet, een aantal ingrediënten zijn niet afkomstig uit Frankrijk." Fantastisch toch! Sommigen zullen dit ongetwijfeld chauvinisme noemen, ik noem het een vorm van steun aan de lokale economie. Ik probeer me dan ook in te beelden dat deze waarschuwing in België op een product zou staan.
Het volgende voorbeeld zag ik nog maar eens in de plaatselijke Franse supermarkt en vond ik simpelweg geniaal! Buis-les-Baronnies is een stadje met een warme biobakker die 'Oh! Le pain' heet. In de kleine bakkerij heb je echt zicht op het bakatelier. Onze mond viel dan ook open van verbazing toen we merkten dat dit brood ook te koop was in de plaatselijke supermarkt. Ideaal lijkt me dat! Waarom zouden supermarkten lokale bakkers concurrentie aandoen als ze ook kunnen samenwerken? Stof tot nadenken volgens mij...
