Wij zijn allemaal puzzelstukjes...

Met afschuw volgden wij het nieuws over de overstromingen vanop onze vakantieplek in de Franse Pyreneeën. Ook van onze thuisoppassers kregen we verontrustende berichten: de grachten waren overstroomd zodat een groot deel van de ezelweide onder water stond en de toiletten waren niet meer bruikbaar doordat het water zo hoog stond. Zoiets hebben wij in de 22 jaar dat wij in Ramsel wonen zelf nog nooit meegemaakt. Uiteraard verdwijnen deze ongemakken in het niets vergeleken met wat er in de zwaar getroffen gebieden gebeurde.

Temperaturen van meer dan 50°C in Canada, extreme overstromingen in België, Duitsland en Nederland,... Je hoort het meer en meer mensen zeggen: dit is het gevolg van de opwarming van de aarde... Ken je het oude gezegde van de native Americans (indianen)? "Wij hebben de aarde niet geërfd van onze ouders, we lenen haar van onze kinderen." Volgens mij geeft de aarde nu duidelijke tekens dat we haar als maatschappij met onvoldoende respect behandelen.

Je kunt de wereld niet in je eentje veranderen. Als iedereen echter start bij zichzelf, kunnen we samen wel veel bereiken. Hoe zou jij meer respect zou kunnen tonen voor moeder aarde? Een aantal voorbeelden:
- Laat je automotor niet onnodig draaien als je op iets of iemand staat te wachten.
- Stop met roken.
- Spuit geen onkruidverdelger meer.
- Doe meer verplaatsingen met de fiets.
- Gebruik ecologische poets- en wasproducten.
- Koop lokale ambachtelijke producten.
- Kweek zelf groenten of fruit en bemest je grond met natuurlijke
mest zoals ezelmest.
- Laat wat groen is groen en bouw er geen huis op.
- Vermijd vliegtuigreizen,...

We zijn allemaal puzzelstukjes van een gigantische puzzel: apart is onze impact klein, samen vormen we een indrukwekkend geheel.